Dawuhipun Allah Swt :
أُتْلُ مَااُوْحِىَ اِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَاَقِمِ الصَّلاَةَ اِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ اَكْبَرُ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَاتَصْنَعُوْنَ. (العنكبوت : 45)
“Woconen opo sing wis den wahyuake marang siro; yoiku kitab suci Al-Quran, lan tindakno shalat. Sejatine shalat iku biso nyegah songko (tumindak-tumindak) olo lan kemungkaran. Lan sejatine eling marang Allah (kanthi shalat) iku luwih gedhe (keutamaane tinimbang ibadah-ibadah liyane). Lan Allah tansah preso marang opo-opo sing siro tindak’ake”. (QS.Al-Ankabut : 45)
Ayat puniko nedahaken bilih Allah Swt. estunipun sampun merintahaken dumateng kaulanipun supados ;
– Sregep maos kitab suci Al-Quan
– Nindak’aken ibadah shalat sami ugi shalat wajib (5 wekdal) ugi shalat-shalat sunnahipun.
Hikmah saking kebiasaan maos Al-Quran kalian ibadah shalat puniko ageng sanget langkung-langkung kagem gesang bebrayan (rumah tangga), antawisipun :
- Tiyang ingkang maos Al-Quran / nindak’aken shalat pikantuk ganjaran
- saged nerangaken lan njembaraken manah.
- Ngelancaraken tur berkahaken dateng rezki
- Tansah dipun chelak’I malaikat lan dipun tebihi syetan
- Gesangipun istiqamah, ayem lan tentrem.
- Ngiataken iman,…. lan sanes-sanesipun malih.
Pramilo Rosulullah Saw. ndawuhaken wonten ing satunggalipun hadits :
نَوِّرُوْا بُيُوْتَكُمْ بِالصَّلاَةِ وَقِرَاءَةِ الْقُرْأَنِ.
“Terangono / sinarono umah-umah siro kabeh klawan (nindak’ake) ibadah shalat lan waosan (ayat-ayat suci) Al-Quran”.
Mogi-mogi Allah tansah paring Rahmat, Taufiq, Hidayah, Inayah soho Maghfirohipun dumateng kito, sahinggo saget nindaaken menopo-menopo ingkang dipun perintahaken ugi saget nebihi sedoyo awisanipun.
LAHAULA WALA QUWWATA ILLA BILLAHIL ‘ALIYIL ‘ADHIM.